Zeszyt nr 137 – dekoracje dziobu i rufy, wanty i wyblinki, sztagi.
Etap trudny i niezwykle pracochłonny. Dekorowanie drutem mosiężnym wężownic kosza galionowego jest bardzo trudne. Drut złożony podwójnie wymaga gięcia w dwóch płaszczyznach. Nie można dwóch drutów skleić w postaci wyprostowanej, ponieważ podczas dopasowania do wężownicy się rozkleja. Pozostaje wygięcie pojedynczego drutu do krzywizn wężownicy i wklejanie kolejno w takiej postaci. Wężownice wymalowałem dużo wcześniej, dlatego teraz pozostało nanieść ewentualne poprawki. Montaż pozostałych dekoracji na dziobie nie sprawia problemów jedynie, aby uzyskać efekt pokazany w instrukcji przed wklejeniem figury galionowej należy nieco dopasować dziobnicę.
Pozostały ostatnie dwa elementy dekoracji kadłuba. Figury zwieńczające pawęż. Instrukcja pokazuje stosunkowo wysoki montaż tych figur, co skutkuje stworzeniem dużej pustej przestrzeni nad dekoracją główną. Osobiście obniżyłem obydwie górne dekoracje zmniejszając trochę niekorzystne wrażenie.
Montaż want i podwantek oraz wiązanie wyblinek to klasyczna „terapia zajęciowa”, której instrukcja poświęca trzy ryciny i tyle samo zdań. Modelarz poświęci niestety na to zadanie niewspółmierną ilość czasu (!). Uważam, że wanty z wiązanymi wyblinkami to znacząca dekoracja każdego okrętu żaglowego. Próba z nicią 0,15 mm wypada słabo gdyż cieniutka linka „niknie” z obrazu olinowania. Dlatego zastosowałem grubszy popularny kordonek tego samego koloru uwypuklając drabinki wyblinek. Taka jest moja wizja modelu i oczywiście modelarze zastosują swoje pomysły w tym temacie.
Przed montażem podwantek na wantach zawiązałem linkę napinającą wanty. Linka ta utrzymuje linię prostą want. Bez linki napinającej mocno napięte podwantki będą rozciągały wanty na zewnątrz.
Gdy wydaje się, że sesja 137 powinna być zakończona projektant kolekcji stawia następne zadanie – sztagi i watersztagi. Należy je wykonać opierając się głównie na planie „C”. Plan Niestety jak to w kolekcjach każe interpretować niektóre z pokazanych elementów. Sztagi 156 mają początek i koniec w tym samym miejscu a różny przebieg. Zmieniłem miejsce ich wiązania na bukszprycie. Na górnym sztagu 152 mają być dwa bloczki C wyżej i trzy niżej. Dolny sztag 152 jest mocowany „na sztywno” do bukszprytu. Znajdujący się po lewej stronie strop z blokiem C nie będzie wykorzystany (?) dlatego zmieniłem jego położenie i zastosowałem podobnie jak górny. Pozostały mi dwa jufersy H nie jestem pewien czy pomiędzy fokmasztem i grotmasztem nie powinno być wzorem 160 jeszcze jednego sztagu z naciągiem.
