Zeszyt nr 132- montaż bukszprytu, beczki na pokładach, mocowanie łodzi okrętowych.
Etap łatwy. Przed montażem bukszprytu należy go „uzbroić” w bloki pojedyncze i podwójne. Bloki, którym trzeba poświęcić więcej czasu i uwagi to bloki sztagów. Są dwa. Instrukcja pokazuje skręcanie linek stropów. Demonstrowane zawinięcie „na sucho” dwóch linek według mnie przy dodaniu naprężenia zwyczajnie się rozkręci. Osobiście strop wzmacniam innym sposobem (sposobów jest dużo), który wydaje się bardzo prosty i jednocześnie skuteczny. Po nawleczeniu linki stropu na bloczek wykonuję zwyczajne węzły na przemian z przodu i tyłu. Wielokrotność węzłów określa długość oplotu stropu. Sposób ten można później wykorzystać np. przy wiązaniu jufersów na wantach. Tak, więc jest okazja poćwiczyć.
Instrukcja pokazuje dwa stropy z blokami. Logicznym jest przypuszczenie, że będą do nich wiązane sztagi kolumny fokmasztu. W wypadku instrukcji „kolekcyjnych” to, co logiczne nie zawsze jest rzeczywistością. Po przeanalizowaniu planów olinowania modelu okazuje się, że jeden ze sztagów fokmasztu wiązany jest do bloku a drugi bezpośrednio do kolumny bukszprytu. Drugi blok z długim stropem pozostaje więc niewykorzystany (!). Uznałem to za błąd i dolny strop przywiązałem w miejsce wiązania sztywnego sztagu. Zastosuje tam talrep identyczny, jaki występuje w przypadku pierwszego, wyżej położonego bloku.
Po zakończeniu montażu bukszprytu ( wklejałem go używając kleju dwuskładnikowego) znów sprzeciwiłem się idei instrukcji wykonując w ramach tej sesji przewiąz wzmacniający bukszpryt. Instrukcja radzi wykonać tę pracę w sesji 136 czyli po zamontowaniu zabudowy wzmacniającej i ozdabiającej dziób. Porada jest kuriozalna i zdecydowanie warto przewiąz wykonać teraz gdzie w sposób oczywisty do miejsca gdzie ma się znajdować jest doskonały dostęp.
Montaż beczek i wiązanie liną łodzi okrętowych to już tylko proste dopełnienie prac tego etapu.
